po ukończeniu

См. также в других словарях:

• robota — 1. pot. Głupiego robota «praca bezmyślna, nieefektywna, nieprzynosząca pożytku»: Radzę wam, wymigajcie się z tego. Głupiego robota: łańcuch prędko zardzewieje znowu, i co? H. Ożogowska, Głowa. 2. Kij, bat itp. jest (był, będzie) w robocie «ktoś… …   Słownik frazeologiczny

• dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… …   Słownik języka polskiego

• koza — m IV, CMs. kozazie; lm D. kóz 1. «Capra hircus, zwierzę domowe z rodziny pustorożców, ssące, przeżuwające, hodowane w wielu rasach dla mleka, wełny, mięsa, skóry; koza domowa; potocznie: samica tego zwierzęcia» Biała, czarna, łaciata koza. Stado… …   Słownik języka polskiego

• praktyka — ż III, CMs. praktykayce; lm D. praktykayk 1. blm «świadoma i celowa działalność ludzka; doświadczenie zdobyte dzięki tej działalności» Praktyka życiowa, społeczna. Długa, wieloletnia praktyka. Dowiedzieć się czegoś z praktyki. Mieć w czymś… …   Słownik języka polskiego

• stypendium — n VI; lm M. stypendiumdia, D. stypendiumdiów «okresowa pomoc finansowa z funduszów państwowych, społecznych lub prywatnych, głównie dla studentów, uczniów, pracowników nauki i artystów» Stypendium imienia znanej śpiewaczki. Stypendia dla… …   Słownik języka polskiego

• szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… …   Słownik języka polskiego

• średni — 1. «znajdujący się pośrodku między małym a dużym; pośredni pod względem miary, objętości, ilości, siły, wielkości itp.» Średni wzrost. Średnia fortuna. Średnie tempo. Średnie pokolenie. Była średnią w rodzeństwie. ∆ fiz. rad. Fale średnie «fale… …   Słownik języka polskiego

• ukończenie — n I rzecz. od ukończyć Świadectwo ukończenia szkoły, kursów. ∆ Coś jest na ukończeniu «coś jest prawie gotowe, prawie skończone» …   Słownik języka polskiego

• wiecha — ż III, CMs. wiesze; lm D. wiech 1. «wiązka, pęk czegoś, zwłaszcza słomy, gałęzi; wiecheć» Wiecha z trzciny, z ziół. Wiechy ze słomy. Wąsy jak wiechy. 2. «pęk zieleni lub wieniec zatykany na dachu budującego się domu na znak, że budowa jest na… …   Słownik języka polskiego

• analityk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. analitykycy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba wykorzystująca metodę analizy w pracy naukowej, przeprowadzająca analizę, wykazująca biegłość w tej metodzie {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• aplikacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. aplikacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} praktyka kandydatów na stanowisko sędziego, prokuratora, adwokata, notariusza po ukończeniu studiów… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień